راهبرد احیای زیرساخت های طبیعی در سازمان فضایی شهر

حضور طبیعت در شهر موهبتی است که شهرها با شناخت و نقش­دهی به مؤلفه ­های طبیعی بستر خود می توانند به پایداری برسند. طبیعت شهرها گاه چنان تأثیر مستقیمی بر ساختار، منظر و موقعیت استقرار شهرها دارد که ارتقای کیفی و تبیین آن می تواند راهگشای بخشی از مشکلات عدیده این شهرها باشد. این موضوع در مورد رودخانه های فصلی یا دائمی شهر و به ویژه رودخانه خشک تبریز صادق است به طوری که مدیریت صحیح آن، نقش مهمی در کنترل کیفیت منظر شهری برعهده خواهد داشت. «مهران رود» (قوری­ چای) در کنار باغ های شهر (باغ های چایکنار) به عنوان مؤثرترین عنصر بر موقعیت استقرار هسته اولیه شهر و استخوانبندی آن در دوره های تاریخی، عامل اصلی تعادل و پایداری بوده ­است. در این مقاله سعی شده تا راهکارهایی برای باز زنده سازی این دو نقطه­ عطف طبیعی در جهت ارائه الگویی برای پایداری شهر ارائه شود